2022-01-24

DUCATI XDIAVEL

DUCATI XDIAVEL CZY TO NOWA ODSŁONA DIAVELA?

Decydenci pochodzący z włoskiej z Bolonii prezentując ten motocykl na rynku

zrobili jeden istotny bład. Nazwali go XDiavel. Sugeruje to wyraznie , że mamy

do czynienia z kolejnym z modeli Diavel. Prawda jet taka że XDiavel to zupełnie coś innego,

zostł wyprodukowany na nowych podzespołach i skierowany do motocyklistów

o innych oczekiwaniach. Jest to skrzyżowanie typowego cruisera z włoskimi

maszynami o zacięciu sportowym. Równie dobrze mógłby on nosić nazywę

XMonster albo Panigale – cruiser.

 

Znajdujący się na rynku Diavel oferował całkowicie inną pozycję za

kierownicą. Pozycja siedzenia mocno taboretowa , ze zgiętymi nogiami kierowcy w kolanch

pod kątem prostym. Pojazd często porównywany był z Yamahą V-Max, a także z Harleyami z rodziny V-Rod.

 

Nie wiadomo, jak naprawdę można sklasyfikować Diavel, ale na pewno nie był

on cruiserem. Bądź co bądź jedynymi elementami, które zostały zapożyczone

z niego do nowego modelu XDiavel to opony i hamulce. Całą resztę włoscy

producenci wykonali od początku. W wyniku tego powstało coś

niesamowitego.

 

Wystarczy spojrzeć na motocykl z góry, aby szybko się zorientować , gdzie

projektanci szukali inspiracji. Jeśli trzymać się dalej tej analogi, łatwo

zauważalne jest to , że XDiavel jest zgrabny i wąski. Cała tylna sekcja została

odchudzona i skrócona do niezbędnego minimum. Ta zmiana w połączeniu

z jednoramiennym wahaczem i krótkim układem wydechowym pozwoliła

wyeksponować spektakularną, tylną felgę. Sam tylny błotnik przypomina

odwłok owada. Przestrzeń pomiędzy tymże odwłokiem a tylną oponą jest

niespotykanie duża, co stanowi kolejny charakterystyczny element wizerunku

motocykla.

 

Linię nadwozia wspaniale eksponuje duży, stalowy zbiornik paliwa

oraz niedługa , obszyta kanapa. Ciężko znaleźć jeżeli chodzi o ten motocykl,

jakąś część która byłaby wykonana niechlujnie.

 

Producenci XDiavela twierdzą , że w motocyklu najważniejsze jest jego serce

czyli jego silnik. Kiedy spojrzymy na ten motocykl, odnosimy wrażenie, że jest

to wielki silnik obudowany różnymi gadżetami . Jednostka prezętuje się

dumnie, nieprzysłonięta żadnymi owiewkami czy przewodami układu

chłodzenia.

 

Kolorem dominującym jest kolor czarny o różnych jego odcieniach. Można go

spotkać w kolorach: czarny mat, półmat, czarny połyskujący, wysoki połysk

i jeszcze parę innych, trudnych do odróznienia. Jeżeli chodzi o pozycję

motocyklisty za kierownicą to trudno cokolwiek na ten temat powiedzieć. Nie

jest ona do końca ustalona. Nogi kierowcy są ulokowane w kierunku przednim

 

oraz są wysunięte do przodu a sylwetka kierowcy jest lekko zgarbiona, lecz

wiele zależy od konfiguracji. Mamy na myśli m.in. czterostopniową regulację

położenia podnóżków kierowcy, różne kanapy a nawet kierownice. Dostępnych

jest około 60 kombinacji.

 

W piersi włoskiego motocykla musi znajdować się miejsce dla włoskiego

sercea. W przypadku Ducati XDIAVEL przypadku jest to dwucylindrowy,

widlasty silnik Testastretta DVT posiadający zmienne fazy rozrządu. Podobna

jednostka zasila model Multistrada, ale specjalnie dla XDiavela wyraźnie

zmieniono charakterystykę pracy. Silnik został dostosowany do motocykla typu

cruiser, co wcale nie oznacza, że ktoś nieswiadomie postanowił odebrać mu

sportowy pazur. Moc maksymalna wciąż jest na imponująco wysokim poziomie

i wynosi aż 156 KM. W tym stadzie każdy koń mechaniczny został jakby

opętany przez złego ducha, więc jazda tą bestią dostarcza niesamowicie silnych

wrażeń. Podchodząc do tematu bardziej racjonalnie, należałoby porzucić

opowieści o opętaniach i po prostu przyjrzeć się uważnie krzywej oddawania

momentu obrotowego. Motocykl posiada niespotykanie płaski przebieg

i sprawia, że dysponuje on znakomitym przyspieszeniem praktycznie w pełnym

zakresie obrotów. Maksymalny moment to blisko 130 Nm przy 5 tys. obr./min,

ale nawet przy 8000 obr./min jego wartość wciąż utrzymuje się na podobnym

poziomie. Niestety, stawki mandatów za przekroczenie prędkości w Kalifornii

skutecznie odwiodły mnie od planu sprawdzenia prędkości maksymalnej

 

XDiavela. Przez chwilę tylko byłem świadkiem 180km/h na liczniku. Warto

również zaznaczyć, że Włosi znakomicie poradzili sobie z typowymi

problemami pojawiającymi się przy jeździe z bardzo małymi prędkościami. Na

pierwszym biegu, przy całkowicie odpuszczonym gazie, licznik pokazuje 14

km/h, a motocykl porusza się płynnie bez nawet najdrobniejszego szarpania.

Trudno zgadywać, czy jest to zasługą odpowiedniego zestrojenia jednostki czy

przeniesienia napędu na tylne koło za pośrednictwem pasa zębatego. Ważne jest

to, że działa i zawracanie na parkingu czy poruszanie się się w gęstym ruchu

przebiegają gładko i przyjemnie. Pasowe przeniesienie napędu nigdy wcześniej

nie było zastosowane w motocyklu firmy Ducati, więc jesteśmy świadkami

małej rewolucji.

 

Myśleliśmy że przywykliśmy do faktu , że każdy współczesny motocykl

z górnej półki jest wyposażony w różnorakie systemy wspomaganiania

kierowcy. Producenci nawet nie zadają nam tych pytań i nie dają nam żadnego

wyboru. Większość elektroniki znajduje się na wyposażeniu standardowym i

musimy po prostu za nią zapłacić.

 

W przypadku opisywanego motocykla dostajemy trzy tryby pracy silnika,

zaawansowany ABS działający także podczas hamowania w zakrętach

i regulowaną, kilkustopniową kontrolę trakcji (DTC ? Ducati Traction Control).

Otrzymujemy również Ducati Power Launch,. Centrum dowodzenia pojazdem

znajduje się na kolorowym wyświetlaczu. Pamiętam, jak podobny wyświetlacz

 

w Multistradzie powodował u mnie ataki szału, gdy na skutek wibracji silnika

popadał w intensywne drgania. W przypadku DUCATI XDIAVEL problem

ten nie występuje. Obsługa wszystkich systemów jest na tyle prosta i intuicyjna,

że po krótkim zapoznaniu się z pojazdem poradziłby sobie z nim ktoś naprawdę

początkujący Przestawienie w menu jednostek z amerykańskich na europejskie

wykonuje się błyskawicznie w zaledwie kilka chwil . Kolejne kilka chwil trwa

całkowite wyłączenie kontroli trakcji.